روز اول که بچه ها رو دیدم همه مثل هم بودن و حتی یکی دوتایی بهشون میخورد خیی مشتاق درسن. اما بعد از چند جلسه ای دل غافل که تنبل ترین و ضعیف ترین دانش آموز یکی از هونایی هست که به نظر خیی پیگیر و مشتاق به نظر میومد ولی حالا سرش رو کتاب نیس کلا کتابشو ورق نمیزنه. یکی درمیون میاد کلاس. عشق مد و . هست.
چقدر تفاوته بین یه درس خوندن و نخوندن. این ما هستیم که میتونیم از این 24 ساعتمون یه چیزی بسازیم که بهش افتخار کنیم یا نه تهش بهمون بگن بی کفایت .
امیدوارم بعد از چندین جلسه داشتن انواع و اقسام تشویق و تنبیه و برای این سری دانش آموزانیک کمی سر به صلاح بشوند.
سلام.
سلام تنهایی
سلام بدبختی
سلام بیچارگی
سلام غم و غصه سلام بغض فروشکسته
سلام
از دار دنیا هیچ کی همدرد و غمخوار من نیست.
چی بگم؟
دردمو به کی بگم؟
این عمر هم که به سر نمیاد
نمی دونم قرار در این عمر پربرکتم چکار کنم؟
خدا چه توقعی از من داره؟
الهی بمیرم برای خودم که حتی یه رفیق بی دردسر هم ندارم.
سلام.
فردا هفته ی سوم مهر ماه از راه می رسد و ساعت 7 و نیم معلمان و دانش آموزان سر کلاس ها نشسته اند برای ادامه ی درس.
به قول یکی از والدین بچه ها شما فقط درس خالی کتاب را به بچه ها نمی دهید شما به بچه ها درس زندگی می دهید.
یعنی این بچه ایی که در کلاس ماست وقتی به سن ما برسه کجاست؟
فردی خانواده دار زحمت کش و تحصیل کرده هست یا که بر عکس درس را بوسیده گذاشته کنار و حتی در ارتباط با خانواده هم پر از معضی هست و گره پشت گره؟
چرا؟
درباره این سایت